9 EYLÜL

Bugün 9 Eylül..
Güzel İzmir’in,ve Ülkemizin, 102 yıl önce, 3 yıl 4 ay 24 gün süren işgal karanlığından kurtarılıp yeniden vatan yapıldığı gün…
26 Ağustos’ta Afyon Kocatepe’de başlayan Büyük Taarruz’un 9 Eylül’de İzmir’in kurtarılmasıyla “kesin zaferle” sonuçlandığı gün bugün…
Büyük bir gizlilikle sadece üst düzey komuta kademesininbildiği ”büyük Taarruz”öncesi Atatürk, Lord Corzon’ları, Lloyd George’ları atlatmıştı.
İş işten geçmişti. İngiltere şimdi hem İzmir’deki İngilizleri korumanın, hem de İstanbul’da tutunmanın çarelerini arıyordu.
Ayrıca Anadolu’dan atılan Yunanların Trakya’dan atılmamalarını istiyordu. Bizans ve İyonya Devleti hayalleri ise sulara gömülmek üzereydi.
2 Eylül’de Yunanistan, İngiltere aracılığıyla mütareke istedi. Ama İngiltere, Yunanistan’ın bu mütareke isteğini Türkiye’ye duyurmayıp tam 5 gün bekletecekti. Atatürk, 10 Eylül’den sonra yapılacak mütareke tekliflerini kabul etmeyeceğini bildirdi.
Yunan ordusunun kılıç artıkları “kanlı, zalim bir insan sürüsü” halinde geçtiği yerleri kan ve ateş içinde bırakarak çoluk, çocuk, yaşlı, genç ayrım yapmadan önüne çıkan herkesi katlederek, Türk köylerini, Türk şehirlerini yakarak ilerliyorlardı:
Uşak, Eskişehir, Alaşehir, Turgutlu, Ahmetli, Salihli, Manisa alevler içindeydi. Alaşehir’deki 4500 evden 4300’ü yakılmış, şehirdeki 11.500 kişiden 2000’i katledilmişti. (Selahattin Tansel, Mondros’tan Mudanya’ya Kadar, C.IV, s. 170-173).
Bu sırada Mustafa Kemal’in askerleri İzmir’e yaklaşıyor, İzmir’de panik giderek artıyordu.
8 Eylül Cuma günü Müttefikler İzmir’i Türklere teslim etmeye karar verdiler. Yunan yönetimi şehri boşaltıyordu.
Atatürk, 8 Eylül’de I. Ordu Komutanlığı’na gönderdiği bir telgrafta “İzmir’in kayıtsız şartsız teslim alınması mümkün olduğundan temsilcilerin herhangi bir teklifi kabul olunmayacaktır” dedi.(Büyük deha düşmanın son hamlesinide öngörmüş ve son noktayı koymuştur.)
8 Eylül akşamı asker yüklü son iki Yunan savaş gemisi 18.25’te İzmir limanından ayrıldı.
İzmir, kurtuldu,ama Türk orduları henüz şehre girmemişti, şehirde hiçbir otorite yoktu. Limanda İngiliz, Fransız, İtalyan gemileri ve amiralleri, şehirde ise bu üç devletin başkonsolosları vardı.
Kıyıda 45 bin Rum göçmen birikmişti, şehir her türlü yağmaya açıktı. Türkler savunmasız durumdaydı. (Şimşir, s. 506-527).
9 Eylül’de ortalık ağarırken 5. Süvari Kolordusu’nun 1. ve 2. Süvari Tümeni Bornova’ya girdi. Burada karşılarına çıkan Yunan kuvvetlerini geri püskürtüp İzmir’e hareket ettiklerinde Darağacı civarında yerli Rumlar ateşe başladı. Öndeki 8 askerden 4’ü şehit oldu.(bilenler 9 eylülde bu ilk şehitlerimizin bulunduğu şehitliğimizi ziyaret ederler.)
Sonra Mustafa Kemal’in askerleri dörtnala İzmir’e aktı. 2. Tümen 4. Alay Komutan Yardımcısı Yüzbaşı Şerafettin Bey komutasındaki süvariler yalın kılıç Kordonboyu’ndan Pasaport iskelesine girdiler.
Burada bir Rum’un attığı bombayla yaralanan Şerafettin Bey, yarasına hiç aldırış etmeden alkışlar, gözyaşları arasında atını sürdü. Saat 10.30’da İzmir Hükümet Konağı’nda Türk Bayrağı dalgalanıyordu.
3 yıl 4 ay 24 gün sonra Türk orduları İzmir’e girdi. İzmir, tam 1240 gün Mustafa Kemal’in askerlerini bekledi. Dile kolay! Tam 1240 gün…
Bu 1240 gün buradaki gerçek vatansever halk içi kan ağlayarak,bu zulme karşı toparlanıp bir türlü karşı gelemediler, zaman zaman küçük ayaklanma gösterseler de sonuçları ölümle biten kahredici bir sesizlik içinde kalmaya mahkum kalmışlardı.
1 EYLÜL Mustafa Kemal ATATÜRK ”Ordular ilk hedefiniz akdeniz dir,ileri” komutunu verdiği zamandan kurtuluşa kadar geçen 8 gün İzmir yakılıp yıkılmış içerideki rumlar ve ermeniler tarafından vahşice saldırılara uğramıştır.
Bu vatan karış karış santim santim kurtuluşa ilerlerken halkın çektiği acılar bu gün unutturulmaya çalışılsa bile bu vatanın gerçek sahipleri, evlatlarına aşıladıkları Vatan sevgisini her daim diri ve canlı tutacaktır.
Üstad NAZIM HİKMET Memleketine olan sevdasını bir dizesinde ne güzel anlatmıştı.
Memleketim, memleketim, memleketim,
Ne kasketim kaldı senin ora işi
Ne yollarını taşımış ayakkabım,
Son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
Şile bezindendi.
Sen şimdi yalnız saçımın akında,
Enfarktında yüreğimin,
Alnımın çizgilerindesin memleketim,
Memleketim,
Memleketim…
Bu Memleket bizim hepimizin, içimizde hala kalsada bazı ‘Bedbaht’lar, son nefesimize kadar vatan aşkımız hiç sönmeyecek bizden sonra da evlatlarımız bu aşkı sürdürecektir.
9 Eylül 1922 İzmir’in kurtuluşu değil bir ülkenin kurtuluşunun son imzasıdır.
Başta Mustafa Kemal ATATÜRK olmak üzere Büyük zaferde şehit olan tüm vatan sevdalılarının ruhları şad olsun, Allah hepsinden razı olsun .
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE
Sevgilerimle..

Haşmet GÜRBÜZ
Genel Sanat Yönetmeni

EGEDE YAŞAM  :::  Özgür İnternet Gazetesi

Halkın ve Sadece Haklının Yanında…

YAŞASIN CUMHURİYET…