14 ŞUBAT GÜNÜNE ÖZ ELEŞTİRİ…

Yarın 14 ŞUBAT Sevgililer günü. Sevginin hakim olduğu her alanda, herkese sevginin nasip olduğu bir ortam dileğiyle, sevgiyi sizlerle “paylaşmak istiyorum. Merhaba dostlar.Sevgi, öz güvenin meyvesidir.İçerisinde saygıyı, sadakati taşır. 14 ŞUBAT’a gelince, kimimiz bu günü, günler önce düşünmeye başlarız. Gelse de, sevdiğimize, eşimize “Sevgililer günün kutlu olsun , seni seviyorum” deyip, duygularımızı dile getiririz.Ama bu günün anlamının arkasına sığınıp, riyakarca davrananlarda var.Her neyse…Gerçek sevgiyi içinde barındıranlara buradan selam olsun diyorum.
Değerli dostlar, 14 Şubat 2016 günü öğleden önce yaşadığım bir ortamı, kısa bir öykü olarak, sizlere aktarmak istiyorum .Kıssadan hisse…
Saat 11.30 eşime güzel paketlenmiş bir gül alıp, eve gitmek için konak Gül tepe otobüs durağında beklerken, mahalledeki karşı komşum Murat arkadaşa rastladım.
“…Merhaba Gazi ağabey” dedi. Merhaba dedim. Elimdeki paketlenmiş güle baktı ve “…Hayrola ağabey, yaş gününe falan mı gidiyorsun” dedi. Murat arkadaş 40 yaşlarında evleneli Dokuz yıl olmuş. Önceleri 14 Şubatı unutmuş espri yapıyor sandım. Sonra yüzüne derin, derin bakınca,Hayır, 14 ŞUBATTAN bihaber olduğunu anladım.Sonrada – Hasan kardeşim, bu gün 14 Şubat Sevgililer günü….Sen yengeye bir çiçek veya bir hediye almadın mı ?. diye sordum.Sordum ama sonrasında da pişman oldum.!..Murat arkadaş, “…Yok be Gazi ağabey, bizde ne sevgililer gününü kutlayacak aşk kaldı, nede sevgi…”Murat içini çekerek, derin bir nefes aldı. Dayanamayıp tekrar sordum.- Hayrola Murat, hayata küsmüş gibi bir halin var ?. Murat, “…Ya Gazi ağabey, hala asgari ücretle çalışıyorum…aldığımız belli, ev kira, büyük oğlan okula başladı, yetiştiremiyorum ki…senin anlayacağın geçim derdi bizde ne sevgi bıraktı, nede sevgililer günü…Sen söylemesen aklımda bile yoktu.Bakkal üç gündür veresiyeyi de kesti. Sen hediye almadan bahsediyorsun..!
Kendimi suçlu gibi hissettim. İçimden – keşke sormasaydım- diye geçirdim.Acaba Murat’ın durumunda ülkemde kaç bin aile var dedim.Sonrada, ne bini yahu kaç milyon aile var acaba dedim..Sonra da, bu milyonların yaratılmasında aydın kişiler olarak bizlerin rolü ne düzeydedir. Ne yapmalıydık ki, “REFAH” düzeyi yükselsin..!Birbirimize ,hayat arkadaşımıza dahi sevgimizi söyleyecek ortamlardan yoksun bırakılıyoruz.Evet suçluyuz sadece Ekonomik durum mu halkı sosyal yaşamdan kopardı.Tabi ki hayır.Sevgi, barış, birlik,kardeşlik.yani kısacası her türlü beşeri ilişkiler yok oldu.Sevgi sadece, bir erkeğin bir kadına veya bir delikanlının bir genç kıza duyduğu duygu olmamalıdır.Sevgi yaşam demektir.Yaşamı seveceksin.Doğayı seveceksin,İnsanı seveceksin,Canlıları seveceksin. Gelecekte,Sevginin bütün nimetlerini sadece yılda bir gün değil, her gün tadan bir toplum yaratılması dileğiyle,SEVGİ ortamında kalın.

Gazi KESKİN.
Araştırmacı Yazar.Gazeteci.Şair

egedeyasam.net