Bülent Ecevit 44

Turan ÇATAL Son Güncelleme 16 Kasım 2023

Bülent Ecevit 44

“Bir bardak çay, bir yaprak kağıt, bir kurşun kalem ve şiir kitabı…

İşte Bülent’in en sadık arkadaşları…

“Robert Kolej’den sınıf arkadaşı Dimitri Andriadis, öğrenci Bülent Ecevit’i işte
bu cümlelerle anlatıyor.

Spor ya da matematikle arası pek iyi olmayan bu edebiyat tutkunu, sakin ve zarif genç, belki de siyasete girmemiş olsaydı, ülkenin önde gelen şair ve çevirmenlerinden biri olarak anımsanacaktı.

Ama dedesi ve babasının da etkisiyle siyasete yöneldiği hatırlanınca; ister istemez arkadaşı Can Yücel’in o sözünü sakınmayan üslubuyla yaptığı eleştiri geliyor akla:

–“Başbakandan şair olmaz/ İyi şair başbakan olmaz…”

………..

Bülent Ecevit, 1936 yılında ilkokuldan mezun olur.

Ailesi onun daha iyi bir okulda öğrenim görmesini ister, ancak mali güçleri Ankara Erkek Lisesi’nin orta bölümüne kaydettirmeye yetecektir o anda.

Genç Bülent, bu okula bir yıl devam eder.

Ardından ailesinin ekonomik durumunda bir rahatlama olunca, daha iyi bir eğitim alması için İstanbul’a gönderilir.

Robert Kolej’e kaydını yaptırır genç Bülent.

İngilizcesi yeterli düzeyde olduğu için iki yıl olan hazırlık sınıfını bir yılda geçer.

BİR BARDAK DEMLİ, ŞEKERSİZ ÇAY

Bu arada ailesinin, doğal olarak da ülkenin ekonomik gerçekleriyle bir kez daha yüzleşir genç Bülent.

Yatılı okumak çok pahalıdır. Bu yüzden Madam Lusi’nin evine pansiyoner olarak yerleşir.

Kaldığı bu rutubetli küçücük oda için 50 lira kira öder genç Bülent.

Daha sonra da edebiyat hocası Feridun Nigar’ın Rumelihisarı sırtlarındaki Boğaz manzaralı üç katlı ahşap yalısına yerleşir, üstelik de 25 lira kirayla.

Bülent Ecevit’in, demli şekersiz çay içme alışkanlığı, mumum titrek ışığında şiirler yazdığı bu yıllara dayanır.

Şeker sevmediğinden değil, İkinci Dünya Savaşı’nın zor koşullarında karneyle bile şeker bulmak zor olduğundan bunu tercih eder Ecevit.

Çevresinde, “zarif bir genç” olarak tanınan Bülent Ecevit, bir yandan edebiyat ve resimle uğraşırken bir yandan da okuluna devam eder.

Dersleri aksatmaz.

Ama öyle dikkati çekecek bir başarısı da yoktur.

Öğretmenlerinin deyimiyle “ne iyi, ne kötü bir öğrencidir.”

Sürekli okur…

Edebiyat her zamanki gibi en büyük tutkusudur.

Tercüme de ikincisi…

Ama, diğer notları, özellikle de matematik ve fizik, pek iyi değildir genç Bülent’in.

Okul yaşamı boyunca tam bir “sanatçı” gibidir Bülent Ecevit.

Herhangi biriyle, değil yumruk yumruğa kavga etmek, yüksek sesle tartıştığı bile seyrek görülür.

Çok sinirlendiği zaman sağ gözü iradesi dışında hızla açılıp kapanır.

İleriki yıllarda siyaset alanında zorluklarla karşılaşıldığı zaman da görüleceği gibi.

O yıllarda, sigara içmeyen, kızlı erkekli partilerden uzak duran, şiir ve tercümelerle renklendirdiği dünyasında yaşayan bir gençtir Bülent.

Esmerliği nedeniyle önce “Hacı” sonra da”‘Eco” diye çağrılan genç Bülent, 1941 yılında henüz lise öğrencisiyken Tagore’un “Gitanjali” adlı şiirini çevirir.

Bu çeviri, Ahmet Sait Basımevi tarafından yayınlanır.

Bundan iki yıl sonra, 1943’te Atatürk büstünün açılışında Mustafa Kemal için yazdığı şiiri okur genç Bülent.

Aynı yıl Tagore’un “Avare Kuşları”nı da dilimize çevirir.

Bülent Ecevit edebiyat dünyasına “Hep bu Topraklar” adlı dergideki şiirleriyle girer.

Tagore’un yanısıra T.S. Elliot’dan da çeviriler yapar.

Ecevit’in edebiyat tutkusu onu Robert Koleji’nin edebiyat dergisi “İzlerimiz”in baş yazarlığına kadar getirir.

BÜLENT ECEVİT
(5- Kasım-2006)
Ölüm Yıldönümünü Anısına
Saygı,Sevgi ve Rahmetle