Hiçbir şeyin önemi kalmadı. Hatay’ın en zengini aileleri de biz aynı arabada yattık. Çorba sırasını beklediler. Daha düne kadar saray gibi evde yaşıyan insanlar otuz dakika, kırk dakika çorba sırasına çadır sırasında beklediler. Bi tane çadır bulabilir miyiz diye. Saray gibi evlerde yaşıyan insanlar. Son model arabalara enkaz altında kaldı insanların. Herkes bi anda eşitlendi. Sen söylemişsin. Bi yayında ev sahibi ve kiracı eşitlendi diye. Çok hoşuma gitti. Senin cümlen doğdu. Tam böyle bi yere gidiyoruz. Bize çok şey öğreten bi Gidiyoruz. Ne kadar yaptığımızı ben bunu yerinde söyledim. Bundan dedim cuma günü yayını kapatmıştım. Pazartesi deprem oldu. Pazartesi bölgeye gittim ben hemen. Cuma günü yayını kapatırken tek meselemiz şeydi. Altılı masanın adayı kim olacak? Türkiye’deki ekonomik krizi nasıl çözeceğiz? Vesaire falan filandır. Ne kadar önemsiz şeyler konuşuyormuşuz değil mi dedim? Ne kadar manasız şeyler için birbirimizi hırpalıyormuşuz? Bunu öğrendiğimiz bir yer olmalıydı orası. Öğreneceğimiz bir yer olmalıydı. Biz hep beraber bir enkaz altında kaldık.
EDİTÖR NOTU: YANDAŞ OLARAK SİZ KALDINIZ…HEP BERABER DEĞİL…