TÜRKİYE’DEKİ TARİKAT VE CEMAATLER – 5
Atatürk’ün Ölümünden Sonra Siyasettte Din istismarı
Din istismarının tarihi, dinler tarihi kadar eskidir.
İslam’da; Dört Halife döneminde başlayan din istismarı, Emeviler döneminde artarak devam etti.
İslam dünyası, “Allah’ın yeryüzündeki gölgesi” diye adlandırılan nice sultanlar, krallar, halifeler gördü…
Meşruiyetlerini, hep dine dayandırdılar, dinden güç aldılar…
Din istismarının, temelinde şüphesiz hep tarikatlar vardı…
Tarikatlar, kendi çevrelerinin dini duygularını bloke ediyorlar, bloke ettikleri bu dini duyguları hem kendileri kullanıyorlar, hem de padişahlara kullandırıyorlardı.
Din istismarı, Cumhuriyet döneminin de en önemli sorunuydu…
Özellikle, Atatürk’ün ölümünden sonra, din istismarı, emperyalist devletlerin de teşvikiyle kademe kademe tüm ülkeye yayıldı.
Dinin “komünizme karşı” kullanıldığı dönem
2.Dünya Savaşı’ndan sonra dünya paylaşılmış, Türkiye ABD emperyalizminin kontrolü altına girmişti.
ABD emperyalizminin, kontrolü altındaki ülkelerde kullandığı en büyük silah “komünizm” idi.
Diğer ülkelerde olduğu gibi Türkiye’de de komünizme karşı amansız bir savaş başlatılmıştı.
Düzene karşı çıkan ve yönetimi eleştiren her kurum ve her kişi “komünist” olarak damgalanıyordu.
Amaç, Sovyetler Birliği’ne karşı “olumsuz bir algı” ve “anti-komünist” bir blok oluşturmaktı.
Çünkü komünizmle savaşın en etkili silahı dindi.
ABD, Türkiye ile imzaladığı antlaşmalar sürecinde “din” konusunu hep gündemde ve ön planda tuttu.
Amacı Sovyetler Birliği çevresinde bir “ılımlı İslam” kuşağı oluşturmaktı.
Daha sonraki yıllarda ABD’nin bu çalışması “Yeşil Kuşak Projesi” olarak da anılacaktı.
İlk kez İsmet İnönü döneminde okullara “velilerin isteğine bağlı olarak” din dersi kondu.
“Velilerin isteğine bağlı olması” aslında bir anlam ifade etmiyordu…
Çünkü; “dinsiz” veya “dine karşı” damgasını yememek için bütün aileler, çocuklarının din derslerine devam etmesini istiyordu…
Uygulamanın başladığı, 15.11.1949’da, din dersine onay veren verilerin oranı yüzde 99 idi.
Geri kalan yüzde 1 ise gayrimüslim ailelerdi.
Oysa 4 Ekim 1926’da yürürlüğe giren;
“Türk Kanunu Medenisi”, temel “devrim” yasalarından biriydi.
İnsan yaşamını, “evrensel bir anlayışla” ve “laiklik ilkesi” çerçevesinde düzenlemişti.
Medeni Kanun’da, “Çocuğun dini terbiyesini tayin, ana ve babaya aittir” diyordu…
Okullara, din dersinin konması, bu kanuna aykırıydı…
Seçimlerde Avantaj Sağlama Yarışı
CHP, salt yaklaşan seçimlerde Demokrat Parti karşısında “avantaj” sağlamak için “dinsel açılım” yapmaya kararlıydı.
🔸Medreseden yetişmiş bir İslam bilgini olan Şemsettin Günaltay’ı 1949’da başbakanlığa getirdi…
🔸1 Şubat 1949’da ilkokul programlarına seçmeli din dersleri koydu.
🔸1949 başında 8 ilde imam hatip kursları açtı.
🔸7 Ocak 1949’da İlahiyat Fakültesi açıldı.
Dahası da var…
🔹Artık ok yaydan çıkmış, CHP sandıktan çıkma pahasına “karşıdevrim çizgisine doğru” tam gaz ilerliyordu…
🔹Seçimlere çok kısa bir zaman kala, 30.11.1950’de 1925 tarihli tekke, zaviye ve türbelerin kapatılmasına dair kanunun 1. maddesi değiştirildi 19 türbe açıldı.
🔹Atatürk ve Cumhuriyet ilkelerini düşünmeden,CHP can havliyle “oy avcılığına” devam ediyordu.
🔹Ancak CHP’nin dinsel açılımları DP’nin iktidar olmasını engelleyemedi…
🔹DP, 14 Mayıs 1950’de serbest seçimleri kazanıp iktidar oldu.
İsmet inönü’nün“milli, şef” döneminde bu yasada değişiklikler alttan alta yürütülen kampanyalar ile altıok’un devrimcilik ve laiklik ilkelerinden gevşeme ile başlamıştır.
Hamdullah Suphi Tanrıöver, gençlere milliyet duygusunun verilmesi için türbelerin tamir edilerek, açılmasını önermiştir.
Kanun değişikliği içeren yasa tasarısı 21.01.1950 Başbakan Şemsettin Günaltay tarafından meclise sunulmuş;
geniş bir mutabakatla 05.03.1950 yasalaşmıştır.
Devrimcilik ve laiklik ilkelerinden gevşeme, bazı durumlarda dini siyasal çıkarlar için kullanma noktasına da ulaştırılmıştır.
Turan ÇATAL
Araştırmacı Gazeteci-Yazar
EGEDE YAŞAM ::: Özgür İnternet Gazetesi
Halkın ve Sadece Haklının Yanında…
YAŞASIN CUMHURİYET…