SİSTEM, BASKILAR VE MUHALEFET…!

Baskı, zulüm ve işkence, sınıfların ortaya çıkmasıyla birlikte,sistemleşerek günümüze kadar gelmiştir.İnsanlar orta çağda, yakın çağda ve Yeni çağda ve günümüzde sosyal, ekonomik ve kültürel yapılara göre maruz kaldıkları bu tür olumsuzluklara karşı, mücadele yöntemleri geliştirmiştir.Günümüzdeki baskı ve saldırılar,daha ziyade toplumun ilerici kesimlerine yöneliktir.Kapitalist sistem, kendi konumunu korumak için, tilki postuna büründüğü, ” Uluslar arası Sermaye” kimliğiyle, küresel hakimiyetinin devamı ve etkinliği için gerektiğinde hiç çekinmeden ” Faşist Diktatörlüklere” baş vurmaktadır.
Ülkemizde de bu durum 1940’lardan beri devam etmektedir.1950’den sonra bu baskılar, giderek derinleşen Emek-Sermaye çelişkilerinden sonra katmerleşmiş tir. 12 Mart ve 12 Eylül gibi Faşist ara rejimlerin kendilerine has uyguladıkları yöntemler sonucu, bu gün 12 Mart ta doğan bir çocuk 50 yaşında, 12 Eylülde doğan bir çocuk ta 40 yaşında. Toplumumuz üzerinde derin baskı izleri yaratan bu süreç, doğal olarak suskun, kaderci, günü birik yaşayan ve bireyci bir toplum yaratmıştır.Ülke nüfusunun neredeyse yarısını bu kesim oluşturmaktadır. İşin en kötü yanı ise, Bu nesil geleceğinden kaygı duymamaktadır. Sistem ise,Dönem, dönem işlevini ve görevini yapmak isteyen ,İlericilere, aydınlara devrimcilere basın mensuplarına ,yazarlara karşı sert davranıp, göz altılar ve mahkumiyetler yaşatmaktadır. Halkı aydınlatan görsel yayınlar kapatılmaktadır.Burada altını çizerek söylemeliyim ki, mevcut sisteme ve faşist baskılara karşı, olması gereken muhalefet, ülke genelindeki dağınıklık nedeniyle, işlevini yapamaz durumdadır. Üzülerek belirtmeliyim ki, muhalefet güçbirliği meselesinde isteni,len düzeyde ve güçte değildir.Muhalefet hareketi yazmakla veya konuşmakla olmaz, Teorinizi pratiğinizle birleştirip güçlendirmiyorsanız. muhalefet değilsiniz demektir.Bu husustaki bilgi,birikim ve deneyim kendini her alanda göstermelidir.
Ülkede Cumhuriyetin temel değerleri gitti, Demokrasi gitti, Laiklik gitti ve ŞERİAT adım adım gerşekleşiyor. Biz o zaman hangi muhalefetten bahsedeceğiz.? Kendimize gelelim ve ATATÜRK’ün kurduğu CHP.nin özüne dönelim.
Yeri gelmişken bir ŞİİR’imle sonuçlandırıyorum.
ÖZ ELEŞTİRİ…
Ben sustum,yanlış ağızlar konuştu.
Kendimi geri çektim,
Körler, topallar,
Dilsizler, sağırlar koştu.
Eflatunu aradım sordum,
Meğer kobralar sokmuş,
Adaleti dağıtan kızı buldum,
Meğer gerçekten körmüş.
Hakkı, Aadaleti refahı,
Bulup bana versinler dedim.
Bekleye bekleye
İnançlarımı yedim.
Sustum yine bekledim.
Bir gün beni buldular,
Hak adalet refah yerine,
İşkenceye çekip,zindana koydular.
Duyupta umursamadığım,
Görüpte karşı koymadığım,
Kulaklarımda hala “O” sesler var…
“…SUSMA SUSTUKÇA SIRA SANA GELECEK”
Gazi KESKİN.
iZMİR-2000