KORE SAVAŞINDA TÜRKLER VE BİLİNMEYENLER…

egedeyasam 6 Mayıs 2025

KORE SAVAŞINDA TÜRKLER VE BİLİNMEYENLER…

Hepimizin bildiği gibi, 1950-1953 yılları arasında meydana gelen KORE savaşı’na 1-2-3-4’üncü Türk Tugayları katılmıştır, bu savaşta 21.212 Türk askerinden 724 askerimiz şehit olmuş, 2147 si yaralanmıştır.
Kendisi Amerika’nın en tanınmış savaş kahramanlarından olan, ve Amerikan ordusuna Kore savaşları patlak verdiğinde katılan ve en fazla madalya kazanan asker olarak bilinen, Emekli Yarbay Anthony Herbert anlatiyor:
Kunuri’de ilk büyük Çin taarruzu sırasında geri çekilen kendi birliği tarafından Türk Tugayı’na irtibat görevlisi olarak verilen Herbert,
henüz genç bir askerken 1950 yılının soğuk bir Kasım günü Kunuri bölgesinde etrafı kuşatılmış ölmüş olan, bir Türk şehit ile birlikte yan yanayken yaşadıklarını anılarında anlatmıştır.
Burada anlatılanlar, Türk askeri nasıl savaşır sorusuna bir Amerikalı’nın verdiği cevaptır.
” Bulunduğumuz tepe üzerine mevzilerimizi hazırladık ve gelecek emirleri beklemeye koyulduk.
Ben Türkçe bilmiyordum ve onlardan da İngilizce konuşan kimse yoktu.
Böylece sessiz ve soğuk bir gece geçirdik.
Ertesi sabah kendimizi Çinliler tarafından kuşatılmış halde bulduk, gergindim.
Hiç savaş tecrübesi olmayan bir birlikle beraberdim ve onlarla konuşamıyordum, onlar ise daha mutlu olamazlardı.
Oturup piknik yaptılar.
Ne tarafa baksalar bir düşman vardı.
Hangi tarafa ateş etseler Çinlileri öldürebilirlerdi.
Onlar da tüm sabahı Çinlileri öldürerek geçirdiler.
Ben ise bir kenarda oturmuş, buradan nasıl çıkacağımızın planlarını yapıyordum.
Güneş yükseldiğinde herkesin cephanesi iyice azalmıştı ama Türkler yine de inanılmaz derecede sakindiler.
Bir avcı zinciri oluşturdular, süngülerini taktılar ve gülerek yüzlerini kuzeye döndüler.
Döndükleri yönü gördüm ve anında anladım ki gitmek istediğim yön orası değildi.
Ayağa fırladım ve yumruğumu güneye doğru savurmaya başladım.
Türklerin oluşturduğu muharebe hattı güneye doğru çark etti ve birden kendimi tüm Kore Savaşı içerisinde gördüğüm en mükemmel eski usul süngü hücumunun içinde buldum.
Buradan şu dersi çıkardım.
Türkler asla tuzağa düşürülemez.
Başı belada olan kişiler onları kuşatanlardır.
O gün onları süngülerini kullanırken görmek ilham vericiydi.
Onlar birer dervişti, sıra dışı bir teknikleri vardı.
Düşmanın üzerine atlıyorlar, süngüyü düşmanın karnına sokuyorlar,
Etraflarında dönüyor ve tüfeğin kabzasına sol elleriyle bastırarak düşmanı deşiyorlar.
O güne dair en canlı şekilde hatırladığım şey ise o hücumu izlerken Tanrı’ya veya Birleşmiş Milletlere veya Türklerin bizim yanımızda savaşmasına sebep olan her kimse o kişiye karşı duyduğum minnet duygusudur. ”
Evet bu sözler aslında Atalarımız için hiç yabancı gelecek tanımlamalar değildir, Türk ordusu girdiği her savaşta akıl almaz bir cesaret ve vakurla, düşmanına saygı duyarak ama asla vazgeçmeyecek bir inatla kanının son damlasına kadar mücadele eder, ölmekten değil, bayrağının sancağının yere düşmesinden korkarak savaşırlar.
Hiç kimsenin şüphesi olmasın ki, Atalarımızdan gelen bu güç, Demokrasi adına verdiğimiz son demdeki her türlü mücadeleden mutlaka galip çıkacağımız, güzel günler göreceğimiz yarınlara gebedir.
Birlik olma ve kolektif akılla hareket etme zamanıdır, hiçbir liderin saltanatı sonsuza dek sürmez, bir gün mutlaka iyiler cesur yürekliler ve halkın özgür iradesine sahip çıkanlar kazanacaktır.
Sevgilerimle..